De vrolijke meiden Anna, Monica en Ama

Monica en Ama heb ik ontmoet via hun vriendin Anna in het winkeltje bij ons in de straat. Gelijk was ik onder de indruk van Anna's ongecompliceerde, spontane en vrolijke uitstraling. En toen ik haar verhaal hoorde raakte ik helemaal enthousiast.

Negen maanden geleden is zij samen met haar vriendin Monica naar Ghana gekomen om te reizen en vrijwilligerswerk te doen daar waar mogelijk. Maar niets van te voren geregeld, geheel op de bonnefooi. Werken in een bibliotheek, in een weeshuis, in promotieteam voor Star beer, buddy’s en kletsgezelschap voor twee patiënten in de Volta region en als klapper op de vuurpijl…hebben ze samen een soort entertainmentprogramma opgezet voor patiënten die uren moeten wachten in een polikliniek (zoals gebruikelijk hier in Ghana) en in een gevangenis.

Ik zag het helemaal voor me: twee blonde meiden gekleed in jolige kleding en dan dansjes en liedjes opvoeren in de lokale taal en daarmee het land doorkruisen. Iets wat ze hier zeker niet gewend zijn en wat gewoon weg fantastisch is voor mensen die zo weinig aandacht krijgen. Haar gelijk uitgenodigd voor onze patiënten die ik graag hun lachspieren vaker zie gebruiken. Jammer genoeg is het optreden nog niet gelukt, want Anna ging voor een aantal weken terug naar een andere plaats.

Maar Monica en Ama hebben heel hard geholpen met verven van de kliniek. In twee lange dagen hebben we met nog meer helpende handen een behoorlijke metamorfose kunnen neerzetten. En hun vrolijkheid en joligheid was aanstekelijk voor de rest…dus meiden…bedankt voor jullie inzet.
En dat niet alleen…ze waren ook mijn buddy’s toen ik ziek was en we hebben een fantastische week in Ho gehad toen ik een weekje vakantie nam. Gelukkig zijn ze nog wel een tijdje in Ghana…en kunnen we nog genoeg meer lol maken en goede gesprekken voeren.

[ 7 november 2003 ]